10 ΘΕΣΕΙΣ: Κριτική αποτίμηση της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ/Για ένα πολιτικό και κοινωνικό κίνημα «ΟΧΙ μέχρι τέλους».

87 ενεργοί στα κοινωνικά κινήματα πολίτες, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ (και απο την Φωκίδα) οι περισσότεροι από την αρχή της δημιουργίας του, κατέθεσαν και δημοσιοποιούν ένα κείμενο με τίτλο: Κριτική αποτίμηση της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ/Για ένα πολιτικό και κοινωνικό κίνημα «ΟΧΙ μέχρι τέλους».

1.  Στις 14 Αυ­γού­στου 2015 η Ελ­λη­νι­κή Βουλή ολο­κλή­ρω­σε με με­γά­λη πλειο­ψη­φία την ψή­φι­ση του τρί­του μνη­μο­νί­ου, που ει­ση­γή­θη­κε η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - ΑΝΕΛ και στη­ρί­χθη­κε από τις πρό­θυ­μες μνη­μο­νια­κές δυ­νά­μεις : Νέα Δη­μο­κρα­τία, Πο­τά­μι, ΠΑΣΟΚ. Το αντι­μνη­μο­νια­κό σχέ­διο ανα­τρο­πής της λι­τό­τη­τας, ανά­κτη­σης των δι­καιω­μά­των της ερ­γα­σί­ας, διά­σω­σης της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας και ανα­σύ­στα­σης της δη­μο­κρα­τί­ας, στο ...
όνομα του οποί­ου οι ερ­γα­ζό­με­νες τά­ξεις έδω­σαν μα­ζι­κούς αγώ­νες και το υπε­ρα­σπί­στη­καν με το συ­ντρι­πτι­κό «ΟΧΙ» της 5ης Ιου­λί­ου 2015, ητ­τή­θη­κε κοι­νο­βου­λευ­τι­κά.
Είναι προς τιμήν των βου­λευ­τών/τριών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που με το «όχι» και το «παρών»  στις κρί­σι­μες ψη­φο­φο­ρί­ες δεν επέ­τρε­ψαν η υπό­θε­ση της απε­λευ­θέ­ρω­σης της χώρας και του ελ­λη­νι­κού λαού από τα μνη­μό­νια και τις δα­νεια­κές συμ­βά­σεις να θε­ω­ρη­θεί ένα επει­σό­διο με ημε­ρο­μη­νία λήξης και να επι­βλη­θεί ο ολο­κλη­ρω­τι­σμός του «there is no alternative» στη σύγ­χρο­νη ιστο­ρία της ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς.
2.  Θέ­λου­με να πι­στεύ­ου­με ότι η νίκη των απο­κα­λού­με­νων «θε­σμών» θα απο­δει­χθεί πύρ­ρεια.  Στο νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο οι­κο­δό­μη­μα της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης η λι­τό­τη­τα και η ύφεση απο­τε­λούν στρα­τη­γι­κή επι­λο­γή για την υπέρ­βα­ση της κρί­σης σε βάρος της ερ­γα­σί­ας, μη­χα­νι­σμό κα­τα­στρο­φής μη αντα­γω­νι­στι­κών κε­φα­λαί­ων και συ­γκε­ντρο­ποί­η­σης του κε­φα­λαί­ου, ενώ ο σκλη­ρός πυ­ρή­νας των χωρών του κέ­ντρου εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται τον πλού­το και την ερ­γα­σία των πε­ρι­φε­ρεια­κών χωρών ως οιο­νεί προ­τε­κτο­ρά­των. Όμως, η ευ­στά­θεια του οι­κο­δο­μή­μα­τος αυτού δεν είναι δε­δο­μέ­νη. Όχι μόνο λόγω εγ­γε­νών αντι­φά­σε­ων αλλά κυ­ρί­ως γιατί κα­νείς ποτέ στην ιστο­ρία δεν μπό­ρε­σε να βάλει τέλος στην τα­ξι­κή πάλη. Γιατί οι άν­θρω­ποι δεν θα πά­ψουν ποτέ να αγω­νί­ζο­νται για το ψωμί και να δι­ψούν δι­καιο­σύ­νη.
3.  Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έχει ανα­τρέ­ψει την ιδρυ­τι­κή πράξη δη­μιουρ­γί­ας του και το κοι­νω­νι­κό συμ­βό­λαιο με τις λαϊ­κές τά­ξεις που τον οδή­γη­σε στην κυ­βέρ­νη­ση. Ο ισχυ­ρι­σμός ότι είναι δυ­να­τόν να ασκη­θεί φι­λο­λαϊ­κή πο­λι­τι­κή εντός των συμ­φω­νιών είναι απο­λύ­τως αβά­σι­μος. Η χώρα έχει απο­λέ­σει μέρος της κυ­ριαρ­χί­ας της και οι σο­βα­ρές κυ­βερ­νη­τι­κές απο­φά­σεις υπό­κει­νται στην έγκρι­ση του ευ­ρω­παϊ­κού διευ­θυ­ντη­ρί­ου. Τα ερ­γα­λεία άσκη­σης σχε­τι­κά αυ­τό­νο­μης πο­λι­τι­κής - τρα­πε­ζι­κό σύ­στη­μα, νό­μι­σμα, δη­μό­σιος το­μέ­ας, δια­χεί­ρι­ση των πα­ρα­γω­γι­κών το­μέ­ων με δρα­στι­κές επι­λο­γές για την πα­ρα­γω­γι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση της χώρας - υπό­κει­νται στον έλεγ­χο των δα­νει­στών και στους γε­νι­κούς ευ­ρω­παϊ­κούς κα­νό­νες.
Πάνω από όλα, το χρέος απο­τε­λεί τον βα­σι­κό μη­χα­νι­σμό υφαρ­πα­γής των πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων του κρά­τους και εξα­θλί­ω­σης των λαϊ­κών τά­ξε­ων, υπο­θη­κεύ­ο­ντας τη χώρα για πάνω από τριά­ντα χρό­νια. Η νο­μι­μο­ποί­η­σή του από την κυ­βέρ­νη­ση στο όνομα μιας ηπιό­τε­ρης δια­χεί­ρι­σης απο­τε­λεί με­γά­λη πα­γί­δα που διαιω­νί­ζει, επι­δει­νώ­νο­ντας, τον φαύλο κύκλο της λι­τό­τη­τας/ύφε­σης. Η Επι­τρο­πή Αλή­θειας για το Δη­μό­σιο Χρέος έχει απο­δεί­ξει με αδιά­σει­στα στοι­χεία ότι δη­μιουρ­γή­θη­κε με πα­ρά­νο­μα μέσα, ώστε το χρέος των τρα­πε­ζών να με­τα­τρα­πεί σε δη­μό­σιο, καθώς και με πα­ρα­βιά­σεις αν­θρω­πί­νων δι­καιω­μά­των, διε­θνούς και εθνι­κής νο­μο­θε­σί­ας. «Η Ελ­λά­δα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πλη­ρώ­σει το χρέος της αλλά και δεν πρέ­πει να το πλη­ρώ­σει ….. διότι είναι πα­ρά­νο­μο, αθέ­μι­το και επο­νεί­δι­στο».
4. Ένα ερώ­τη­μα πλα­νά­ται εντός και εκτός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Η μνη­μο­νια­κή κα­τά­λη­ξη ήταν ανα­πό­τρε­πτη; Απα­ντά­με, όχι ! Κα­νείς δεν μπο­ρεί βε­βαί­ως να εγ­γυ­η­θεί ότι ένα σχέ­διο σύ­γκρου­σης με την Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και την Ευ­ρω­ζώ­νη για την έξοδο από τα μνη­μό­νια και τη λι­τό­τη­τα, στο οποίο θα ανα­φερ­θού­με εν συ­νε­χεία, θα είχε οπωσ­δή­πο­τε νι­κη­φό­ρα έκ­βα­ση. Μπο­ρού­με, όμως, να ισχυ­ρι­στού­με με βε­βαιό­τη­τα ότι ο δρό­μος που ακο­λού­θη­σε και επέ­βα­λε στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ το εξω­θε­σμι­κό πο­λι­τι­κό κέ­ντρο γύρω από τον πρό­ε­δρο οδη­γού­σε σε ήττα. Οι εκ των υστέ­ρων ισχυ­ρι­σμοί περί υπο­τί­μη­σης της βιαιό­τη­τας των δα­νει­στών και υπερ­τί­μη­σης του κιν­δύ­νου που θα διέ­τρε­χε το ευρώ σε πε­ρί­πτω­ση εξό­δου της Ελ­λά­δας από την Ευ­ρω­ζώ­νη δεν ευ­στα­θούν και, πά­ντως, δεν δι­καιο­λο­γούν την αμε­ρι­μνη­σία μα­θη­τευό­με­νων μάγων. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ όφει­λε να γνω­ρί­ζει ότι οι μάχες απέ­να­ντι σε τα­ξι­κούς αντι­πά­λους δεν δί­δο­νται με ανταλ­λα­γές ιδεών αλλά απο­τε­λούν συ­γκρού­σεις ισχύ­ος. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ήταν και πα­ρέ­μει­νε ανί­σχυ­ρος,  η κοι­νω­νία κρα­τή­θη­κε σε από­στα­ση, η χώρα έμει­νε ανο­χύ­ρω­τη με τα δια­θέ­σι­μα να εξα­ντλού­νται.  Γιατί ;
5.  Στα­δια­κά συ­γκρο­τή­θη­κε πέραν των συλ­λο­γι­κών απο­φά­σε­ων μια λαν­θα­σμέ­νη αφή­γη­ση περί της Ευ­ρώ­πης που βα­σί­ζε­ται στις ιδρυ­τι­κές αρχές της συ­νερ­γα­σί­ας και της αλ­λη­λεγ­γύ­ης, σε αντί­θε­ση με την υπαρ­κτή Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση ως κα­πι­τα­λι­στι­κή και ιμπε­ρια­λι­στι­κή υπερ­δύ­να­μη. Ήδη από την εποχή του Μά­α­στρι­χτ και της ΟΝΕ γί­νε­ται σαφής η επί­θε­ση του κε­φα­λαί­ου στις κα­τα­κτή­σεις που οι λαϊ­κές τά­ξεις κέρ­δι­σαν με τη συμ­με­το­χή τους στην Αντί­στα­ση και τις με­γά­λες εξε­γέρ­σεις των δε­κα­ε­τιών 1960 και 1970. Το νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο σχέ­διο, με κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο του χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού τομέα της οι­κο­νο­μί­ας, απο­τε­λεί τη σκλη­ρή τα­ξι­κή απά­ντη­ση στο φά­ντα­σμα μιας βαθιά δη­μο­κρα­τι­κής, κοι­νω­νι­κής, οι­κο­λο­γι­κής και αλ­λη­λέγ­γυας Ευ­ρώ­πης. Είναι ένα σχέ­διο με­τα­φο­ράς  της κρί­σης του κε­φα­λαί­ου στις δυ­νά­μεις της ερ­γα­σί­ας, αξιο­ποί­η­σης της κρί­σης προ­κει­μέ­νου να απο­σα­θρω­θούν κοι­νω­νι­κές κα­τα­κτή­σεις δε­κα­ε­τιών, συ­γκέ­ντρω­σης του πλού­του και ανα­διά­τα­ξης συ­σχε­τι­σμών με­τα­ξύ κέ­ντρου - πε­ρι­φέ­ρειας και βορρά - νότου εντός της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης.
Οι ιστο­ρι­κές, θε­ω­ρη­τι­κές, φι­λο­σο­φι­κές προ­σεγ­γί­σεις του δυ­τι­κού μαρ­ξι­σμού και άλλων ρι­ζο­σπα­στι­κών ρευ­μά­των σκέ­ψης, όπως και οι νε­ό­τε­ρες σε θέ­μα­τα κυ­ριαρ­χί­ας, βιο­πο­λι­τι­κής της εξου­σί­ας, απο­μεί­ω­σης της δη­μο­κρα­τί­ας και εξά­ντλη­σης - με τη λε­η­λα­σία της φύσης - των βα­σι­κών προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων ανα­πα­ρα­γω­γής των αν­θρώ­πι­νων κοι­νω­νιών, ήταν ευ­ρέ­ως γνω­στές στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Επί­σης ήταν γνω­στές οι από­ψεις συ­στη­μι­κών και μη συ­στη­μι­κών οι­κο­νο­μο­λό­γων για την αδύ­να­τη ανά­καμ­ψη της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας με στρα­τη­γι­κή λι­τό­τη­τας και χωρίς δια­γρα­φή με­γά­λου μέ­ρους του χρέ­ους. Όπως γνω­ρί­ζου­με, όμως, η ερ­μη­νεία του κό­σμου δεν συ­νε­πά­γε­ται την από­φα­ση αλ­λα­γής του. Έτσι, επι­κρά­τη­σε ένας κα­θη­συ­χα­στι­κός φι­λο­ευ­ρω­παϊ­σμός ο οποί­ος συ­νέ­βα­λε στην απο­σιώ­πη­ση των γε­νι­κευ­μέ­νων αντι­δρά­σε­ων  που θα συ­να­ντού­σε από την ευ­ρω­παϊ­κή υπερ­δύ­να­μη μια αντι­μνη­μο­νια­κή κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς στην Ελ­λά­δα. Έτσι, η επι­δί­ω­ξη λύσης εντός ευρώ με­τα­τρά­πη­κε στα­δια­κά σε πα­ρα­μο­νή στο ευρώ πάση θυσία, ενώ το πο­λι­τι­κό δια­κύ­βευ­μα μνη­μό­νιο ή όχι μνη­μό­νιο κα­τέ­λη­ξε στο δί­λημ­μα μνη­μό­νιο ή άτα­κτη χρε­ο­κο­πία.
6.  Δεν είναι, όμως, μόνο η απώ­θη­ση της ευ­ρω­παϊ­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας που στέ­ρη­σε από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τη δυ­να­τό­τη­τα να δώσει μια μάχη και εν­δε­χο­μέ­νως να την κερ­δί­σει. Ο  ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έπα­σχε και πά­σχει βαθιά από έλ­λει­ψη δη­μο­κρα­τί­ας και ορ­γα­νι­κών δε­σμών με τον λαϊκό κόσμο - τη με­γά­λη κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία που θα μπο­ρού­σε να συ­γκρο­τη­θεί πάνω στα ερεί­πια της κοι­νω­νι­κής κα­τα­στρο­φής, την οποία δη­μιούρ­γη­σαν τα μνη­μό­νια για τη μι­σθω­τή ερ­γα­σία, τους αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νους, τους αγρό­τες, τις μι­κρές μη αντα­γω­νι­στι­κές επι­χει­ρή­σεις και τους νέους που δεν πρό­λα­βαν καν να εντα­χθούν στην αγορά ερ­γα­σί­ας.
Οι ορ­γα­νι­κοί δε­σμοί ενός αρι­στε­ρού κόμ­μα­τος με την κοι­νω­νία και η ανα­γνώ­ρι­ση της πρω­τό­βου­λης δρά­σης των κοι­νω­νι­κών υπο­κει­μέ­νων - γε­νι­κά του αντι­μνη­μο­νια­κού λαού, προ­ϋ­πο­θέ­τουν ένα βαθιά δη­μο­κρα­τι­κό κόμμα. Για μια πε­ρί­ο­δο δύο χρό­νων μέχρι τη νίκη στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές του 2012 τα μέλη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ λει­τούρ­γη­σαν μα­χη­τι­κά και με ανι­διο­τέ­λεια στα κοι­νω­νι­κά μέ­τω­πα που γεν­νού­σε κα­θη­με­ρι­νά το εξε­γερ­μέ­νο πλή­θος. Στις πλα­τεί­ες, τις κα­τα­λή­ψεις, τις απερ­γί­ες, τα αγρο­τι­κά μπλό­κα και τις πρά­ξεις ανυ­πα­κο­ής η εν­διά­θε­τη κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία των απο­κά­τω απέ­κτη­σε, με τη μα­ζι­κό­τη­τα και την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τά της, ένα με­γά­λο πο­λι­τι­κό βάρος. Αυτός ο λαός ανα­δι­πλώ­θη­κε μετά τις εκλο­γές του 2012, αν και με ορι­σμέ­νες ση­μα­ντι­κές αντι­στά­σεις (κα­θα­ρί­στριες, σχο­λι­κοί φύ­λα­κες, διοι­κη­τι­κοί υπάλ­λη­λοι, εκ­παι­δευ­τι­κοί, συ­γκοι­νω­νί­ες, το με­γά­λο λαϊκό κί­νη­μα για την ΕΡΤ), ενα­πο­θέ­το­ντας πολ­λές ελ­πί­δες σε μια πο­λι­τι­κή ανα­τρο­πή που θα έφερ­νε τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην κυ­βέρ­νη­ση. Ο πο­λι­τι­κός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ απο­σύρ­θη­κε εν­συ­νεί­δη­τα από τα κοι­νω­νι­κά μέ­τω­πα στη βάση μιας εγ­γε­νούς στη φυ­σιο­γνω­μία του κόμ­μα­τος αντί­λη­ψης κυ­βερ­νη­τι­σμού, που στα­δια­κά επι­κρά­τη­σε. Προ­σα­να­το­λί­στη­κε στην πτώση της κυ­βέρ­νη­σης απο­κλει­στι­κά με χει­ρι­σμούς εντός βου­λής, παίρ­νο­ντας απο­στά­σεις από τη δυ­να­τό­τη­τα επα­νό­δου στην πο­λι­τι­κή σκηνή ενός με­γά­λου λαϊ­κού κι­νή­μα­τος που θα μπο­ρού­σε να επη­ρε­ά­σει κα­τα­λυ­τι­κά την έκ­βα­ση της σύ­γκρου­σης με τους «θε­σμούς».
Στην προ­συ­νε­δρια­κή πε­ρί­ο­δο, δη­λα­δή στην πο­ρεία από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ των συ­νι­στω­σών στον ενιαίο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, δεν λύ­θη­κε κα­νέ­να πρό­βλη­μα δη­μο­κρα­τί­ας. Αντί­θε­τα, ενι­σχύ­θη­καν οι πε­ρι­χα­ρα­κώ­σεις των επι­μέ­ρους τά­σε­ων και το άτυπο πο­λι­τι­κό κέ­ντρο γύρω από τον πρό­ε­δρο, το οποίο και προ­χώ­ρη­σε δυ­να­μι­κά επι­βάλ­λο­ντας τε­τε­λε­σμέ­να και οι­κο­δο­μώ­ντας ένα κομ­μα­τι­κό μη­χα­νι­σμό ανά­λο­γο με των αστι­κών κομ­μά­των στην εποχή της με­τα-δη­μο­κρα­τί­ας.
7. Από την πο­λυ­δια­σπα­σμέ­νη αυτή εσω­τε­ρι­κή γε­ω­γρα­φία προ­έ­κυ­ψε ένα κεί­με­νο κοι­νών θέ­σε­ων - με το σχέ­διο B ως τρο­πο­λο­γία - όχι ένα πο­λι­τι­κό σχέ­διο θέ­σε­ων και προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων σύ­γκρου­σης με τις κυ­ρί­αρ­χες τά­ξεις στην Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και την Ελ­λά­δα για την ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας και τη δια­γρα­φή με­γά­λου μέ­ρους του χρέ­ους.
Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν απέ­κτη­σε ποτέ ένα πραγ­μα­τι­κό σχέ­διο A πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο ένα σχέ­διο B. Γιατί τα σχέ­δια των με­γά­λων ανα­τρο­πών, όπως αυτές που επαγ­γελ­λό­ταν ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, δεν είναι γε­νι­κές ιδέες ούτε δια­κη­ρύ­ξεις ομά­δων επί χάρ­του. Απο­τε­λούν - πρέ­πει να απο­τε­λούν - συλ­λο­γι­κό έργο του κόμ­μα­τος, που ερ­γά­ζε­ται για τη διέ­ξο­δο από την κρίση με βαθιά γνώση των πραγ­μα­τι­κών οι­κο­νο­μι­κών/πα­ρα­γω­γι­κών δε­δο­μέ­νων της χώρας, των τα­ξι­κών συ­σχε­τι­σμών στην Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και την Ελ­λά­δα, όπως και των άμε­σων απο­φά­σε­ων που θα πρέ­πει να λάβει η κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς τόσο στη διάρ­κεια των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων (έλεγ­χος του τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος, αθέ­τη­ση πλη­ρω­μών, νο­μο­θε­τι­κές ρυθ­μί­σεις κ.λπ.) όσο και στην πε­ρί­πτω­ση εξό­δου από την Ευ­ρω­ζώ­νη (αλ­λα­γή νο­μί­σμα­τος, πα­ρεμ­βά­σεις στην οι­κο­νο­μία, κ.λπ.).
Εξάλ­λου, τα σχέ­δια της κοι­νω­νι­κής απε­λευ­θέ­ρω­σης από τα μνη­μό­νια δεν μπο­ρούν να συ­γκρο­τη­θούν, πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο να πραγ­μα­το­ποι­η­θούν, χωρίς να επι­στρα­τευ­τεί η γνώση των πραγ­μα­τι­κών πα­ρα­γω­γών του κοι­νω­νι­κού πλού­του και η απο­φα­σι­στι­κό­τη­τά τους να υπε­ρα­σπι­στούν και να οι­κο­δο­μή­σουν τις υλι­κές και ηθι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις της ζωής τους.
Το σχέ­διο Α, το οποίο ανα­φέ­ρε­ται στα βα­σι­κά προ­α­παι­τού­με­να της εναλ­λα­κτι­κής πο­ρεί­ας της χώρας (συ­σχε­τι­σμοί δύ­να­μης, προ­ϋ­πο­θέ­σεις σύ­γκρου­σης, κοι­νω­νι­κές συμ­μα­χί­ες, πα­ρα­γω­γι­κές δυ­να­τό­τη­τες, ανά­κτη­ση του ελέγ­χου της οι­κο­νο­μί­ας, κ.λπ.), θέτει τα κοινά δε­δο­μέ­να τόσο για εν­δε­χό­με­νη λύση εντός ευρώ όσο και για την έξοδο από την Ευ­ρω­ζώ­νη (σχέ­διο Β).
8.  Η αντι­δη­μο­κρα­τι­κή συ­γκρό­τη­ση του κόμ­μα­τος, όπως και οι με­τα­βαλ­λό­με­νες κατά τις πε­ρι­στά­σεις θέ­σεις και η απου­σία σχε­δί­ου σύ­γκρου­σης, απο­τέ­λε­σαν μέρος της πο­λι­τι­κής στρα­τη­γι­κής για να κερ­δί­σει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τις εκλο­γές, με τον τρόπο που τις κέρ­δι­σε, και να γίνει κυ­βέρ­νη­ση της χώρας. Η πο­λι­τι­κή αυτή στρα­τη­γι­κή προ­σο­μοιά­ζει στις τα­κτι­κές του ισχυ­ρού κατά το πα­ρελ­θόν δι­κομ­μα­τι­σμού, οι οποί­ες είχαν αναμ­φι­σβή­τη­τη επι­τυ­χία σε πε­ριό­δους πριν την κρίση : θε­σμι­κή και εξω­θε­σμι­κή πα­ντο­δυ­να­μία του αρ­χη­γού, συ­νε­χείς ανα­τρο­πές απο­φά­σε­ων, πα­ρα­βί­α­ση του κα­τα­στα­τι­κού, στε­λέ­χω­ση των ορ­γά­νων με προει­λημ­μέ­νες συμ­φω­νί­ες, επαγ­γελ­μα­το­ποί­η­ση των στε­λε­χών του κόμ­μα­τος, απο­κλει­σμός δια­κε­κρι­μέ­νων κοι­νω­νι­κών και πο­λι­τι­κών στε­λε­χών, αδια­φα­νείς προ­σχω­ρή­σεις/συ­νερ­γα­σί­ες με αφε­ρέγ­γυα πρό­σω­πα του πα­λαιού κα­θε­στώ­τος, προ­σπά­θεια να ελεγ­χθούν οι εκλο­γι­κές λί­στες, κ.λπ.
Πρό­κει­ται για τη στα­δια­κή δια­μόρ­φω­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στη βάση επι­λο­γών που επι­βλή­θη­καν με πρά­ξεις του άτυ­που πο­λι­τι­κού κέ­ντρου και των τά­σε­ων που το στή­ρι­ζαν και πα­ρα­λεί­ψεις αυτών που εν­δια­φέ­ρο­νταν μο­νό­πλευ­ρα για την προ­βο­λή των δικών τους επι­λο­γών και τα δι­καιώ­μα­τα της δικής τους ομά­δας. Η κα­τά­στα­ση αυτή έλαβε πολ­λα­πλά­σιες δια­στά­σεις με την ανά­λη­ψη της κυ­βέρ­νη­σης, όταν εν μέσω δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων ξε­κί­νη­σε η στε­λέ­χω­ση του κρά­τους με αδια­φά­νεια και στις πε­ρισ­σό­τε­ρες πε­ρι­πτώ­σεις χωρίς κρι­τή­ρια αξιο­κρα­τί­ας και λει­τουρ­γι­κών ανα­γκών, κυ­ρί­ως με επι­λο­γές του Με­γά­ρου Μα­ξί­μου.
9.  Η πο­λι­τι­κή στρα­τη­γι­κή που ακο­λού­θη­σε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δο­κι­μά­στη­κε δύο φορές σε με­γά­λες, κοι­νω­νι­κές και πο­λι­τι­κές, εκλο­γι­κές ανα­με­τρή­σεις : αυ­το­διοι­κη­τι­κές εκλο­γές και ευ­ρω­ε­κλο­γές, οι οποί­ες έγι­ναν με τους τρό­πους των συ­στη­μι­κών πο­λι­τι­κών κομ­μά­των, χωρίς λαϊκή κι­νη­το­ποί­η­ση και συμ­με­το­χή, χωρίς δη­λα­δή να απο­τε­λέ­σουν βα­σι­κά στά­δια μιας συ­γκρου­σια­κής πο­ρεί­ας που οδη­γεί στην κυ­βέρ­νη­ση. Η πο­λι­τι­κή αυτή στρα­τη­γι­κή δεν απο­δί­δει πια. Ο σχε­τι­κός έλεγ­χος του κρά­τους, που άλ­λω­στε ελέγ­χε­ται στα βα­σι­κά οι­κο­νο­μι­κά του κέ­ντρα από τους «θε­σμούς», δεν εξα­σφα­λί­ζει την κυ­βερ­νη­τι­κή ευ­στά­θεια. Οι άν­θρω­ποι που η ζωή τους κα­τα­στρέ­φε­ται δεν δια­θέ­τουν σή­με­ρα ίχνος ευ­πι­στί­ας και πολ­λοί αι­σθά­νο­νται προ­δο­μέ­νοι. Αν ο κυ­βερ­νη­τι­κός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εμ­φα­νί­ζε­ται έτοι­μος να εφαρ­μό­σει τα μνη­μό­νια, αυτό δεν ση­μαί­νει ότι η κοι­νω­νία θα προ­χω­ρή­σει στον αυ­το­χει­ρια­σμό της.
Το «ΟΧΙ» της 5ης Ιου­λί­ου 2015, ως συλ­λο­γι­κή πράξη αντί­στα­σης στην κοι­νω­νι­κή κα­τα­στρο­φή, την τρο­μο­κρα­τία και την τα­πεί­νω­ση του λαϊ­κού κό­σμου, συ­νι­στά την επα­νεμ­φά­νι­ση του κοι­νω­νι­κού κι­νή­μα­τος των πρώ­των μνη­μο­νια­κών χρό­νων στην πο­λι­τι­κή σκηνή. Χωρίς το πρώτο αντι­μνη­μο­νια­κό κί­νη­μα η κοι­νω­νία θα είχε βρε­θεί από νωρίς στο γύψο και χωρίς το πρό­σφα­το «ΟΧΙ» δεν θα είχε εκ­φρά­σει μα­ζι­κά την κα­τα­στα­τι­κή της άρ­νη­ση στη διαιώ­νι­ση των μνη­μο­νί­ων.
Η ιερή ευ­ρω­παϊ­κή συμ­μα­χία, με τη συμ­με­το­χή των ελ­λη­νι­κών κυ­ρί­αρ­χων τά­ξε­ων, έχει ήδη επα­να­συ­στα­θεί και επι­βάλ­λει επι­θε­τι­κά δια­δο­χι­κά πα­κέ­τα μέ­τρων για την ενί­σχυ­ση της εξου­σί­ας του κε­φα­λαί­ου : ανα­διάρ­θρω­ση της πα­ρα­γω­γι­κής βάσης, απορ­ρύθ­μι­ση των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων, λε­η­λα­σία των χα­μη­λών ει­σο­δη­μά­των, δρα­μα­τι­κή συρ­ρί­κνω­ση των ασφα­λι­στι­κών/κοι­νω­νι­κών δι­καιω­μά­των, υφαρ­πα­γή της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας και της ιδιω­τι­κής πε­ριου­σί­ας των λαϊ­κών τά­ξε­ων.
Απέ­να­ντι στη νέα πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, βου­λευ­τές και μέλη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ επι­χει­ρούν με δη­μό­σια κεί­με­να να ξε­δια­λύ­νουν τις αντι­φά­σεις ανά­με­σα στο αντι­μνη­μο­νια­κό πα­ρελ­θόν και το μνη­μο­νια­κό παρόν ή ανά­με­σα στην τα­χύ­τα­τη εφαρ­μο­γή των μνη­μο­νια­κών δε­σμεύ­σε­ων και την κοι­νω­νι­κή απόρ­ρι­ψη των νέων μέ­τρων, ελ­πί­ζο­ντας σε πο­λι­τι­κές ανα­κού­φι­σης. Όμως, οι εκ­κλή­σεις για ενό­τη­τα στη βάση του κοι­νού πα­ρελ­θό­ντος δε συ­νυ­πο­λο­γί­ζουν ότι αυτή η κοινή πο­ρεία κα­τέ­λη­ξε στην απε­μπό­λη­ση του κοι­νω­νι­κού συμ­βο­λαί­ου με τον λαό, επο­μέ­νως πρέ­πει να γίνει αντι­κεί­με­νο ρι­ζι­κής κρι­τι­κής και να ανα­ζη­τη­θούν οι λόγοι που ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ οδή­γη­σε την κοι­νω­νία στην ήττα.
Από την άλλη, η προ­σπά­θεια, μέσω του έκτα­κτου συ­νε­δρί­ου, να ελεγ­χθεί η κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή από εν­δε­χό­με­νες αντι­μνη­μο­νια­κές απο­φά­σεις δη­μιουρ­γεί ανυ­πέρ­βλη­τες πα­ρα­δο­ξό­τη­τες. Αυτό που δεν επι­χει­ρή­θη­κε όταν ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ήταν αντι­πο­λί­τευ­ση - δη­λα­δή ο ανα­προ­σα­να­το­λι­σμός του κόμ­μα­τος ώστε να προ­ε­τοι­μα­στεί για τη σύ­γκρου­ση με την Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση - θα γίνει τώρα ; Πι­στεύ­ουν ει­λι­κρι­νά όσοι και όσες επεν­δύ­ουν στο συ­νέ­δριο ότι αυτό θα απο­τε­λέ­σει ένα αμε­ρό­λη­πτο φό­ρουμ δια­λό­γου και σύν­θε­σης ; Πόσοι τραυ­μα­τι­σμοί χρειά­ζο­νται ακόμα για να αντι­λη­φθού­με ότι το αδιέ­ξο­δο είναι πραγ­μα­τι­κό. Κα­νείς δεν μπο­ρεί να απο­κλεί­σει ότι μελ­λο­ντι­κές δρα­μα­τι­κές αντι­φά­σεις της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής μπο­ρεί να δώ­σουν δυ­να­τό­τη­τες αρι­στε­ρής ανα­σύ­στα­σης του κόμ­μα­τος.
10. Σή­με­ρα, όμως, η πρώτη, για να μην πούμε η μο­να­δι­κή, άξια λόγου κοι­νω­νι­κή και πο­λι­τι­κή πράξη των αρι­στε­ρών είναι να υπε­ρα­σπι­στούν τις λαϊ­κές τά­ξεις - μέρος των οποί­ων άλ­λω­στε είναι - από τη νέα βιαιό­τε­ρη επί­θε­ση στις βα­σι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις επι­βί­ω­σής τους. Πριν η ελ­πί­δα που γέν­νη­σε το «ΟΧΙ», ως θε­με­λια­κό στοι­χείο μιας με­γά­λης απε­λευ­θε­ρω­τι­κής κοι­νω­νι­κής σύν­θε­σης, εξα­τμι­στεί πρέ­πει να κά­νου­με ότι περνά από το χέρι μας για να κρα­τή­σου­με ζω­ντα­νή αυτή τη δυ­να­τό­τη­τα. Το «ΟΧΙ μέχρι τέ­λους» πρέ­πει να συ­γκρο­τη­θεί σαν ένα πλατύ κοι­νω­νι­κό και πο­λι­τι­κό κί­νη­μα μέσα από λαϊ­κές πρω­το­βου­λί­ες σε κάθε πε­ριο­χή της χώρας και σε κάθε κοι­νω­νι­κό χώρο. Με την αυ­τε­νέρ­γεια των αν­θρώ­πων που ψή­φι­σαν «ΟΧΙ» και πί­στε­ψαν ότι μπο­ρεί να είναι ελεύ­θε­ροι, ότι έχουν το δι­καί­ω­μα αλλά και τη δύ­να­μη να πά­ρουν οι ίδιοι στα χέρια τους τον αγώνα της ζωής που μας στε­ρούν.
Το «ΟΧΙ μέχρι τέ­λους» είναι ταυ­τό­χρο­να ένα σχέ­διο αντί­στα­σης/ανυ­πα­κο­ής αλλά και κοι­νω­νι­κής δη­μιουρ­γί­ας. Τα σχέ­δια, που δεν έγι­ναν όπως έπρε­πε, τώρα πρέ­πει να δια­μορ­φω­θούν με συμ­με­το­χή όλων των δη­μιουρ­γι­κών δυ­νά­με­ων της χώρας και τη στή­ρι­ξη των κι­νη­μά­των αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην Ευ­ρώ­πη και τον κόσμο.
Χά­σα­με τη μάχη αλλά δεν μπο­ρού­με να απο­φύ­γου­με τον πό­λε­μο που μας κή­ρυ­ξαν οι κυ­ρί­αρ­χες τά­ξεις στην Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και την Ελ­λά­δα. Με πίστη στους νέους αν­θρώ­πους και τη με­γά­λη πλειο­ψη­φία που ζει από την ερ­γα­σία της και σή­με­ρα δεν έχει μέλ­λον, εί­μα­στε υπο­χρε­ω­μέ­νοι να συ­νε­χί­σου­με.  
Ακο­λου­θούν υπο­γρα­φές
1.Αγ­γε­λό­που­λος Βέ­νιος, πα­νε­πι­στη­μια­κός, Κ.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ
2.Ανα­στα­σό­που­λος Γιάν­νης, συντ. πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Σα­ρω­νι­κού
3.Αντω­νιά­δης Κων­στα­ντί­νος, κτη­μα­το­με­σί­της, π. μέλος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Μί­κρας Θεσ­σα­λο­νί­κης
4. Βε­λι­τζέ­λου Ακτί­να, κτη­νο­τρό­φος, συ­ντο­νι­στι­κό ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Λι­βα­δειάς
5.Βερ­γέ­της Πάνος, συντ. πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, νο­μαρ­χια­κή κί­νη­ση «Ηλεία των Πο­λι­τών», Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ηλεί­ας, π. αντι­πρό­ε­δρος ΤΕΕ Δυ­τι­κής Ελ­λά­δας,
π. πρό­ε­δρος Επι­τρο­πής ΤΕΕ νομού Ηλεί­ας
6.Βερ­νάρ­δου Μαρία, αρ­χι­τέ­κτων, συντ. δημ. υπάλ­λη­λος, ΔΣ εκ­πο­λι­τι­στι­κού συλ­λό­γου Φι­λο­θέ­ης-Αμα­ρου­σί­ου, δημ. κί­νη­ση «Κό­ντρα στον καιρό»
7.Γα­βρι­η­λί­δης Κώ­στας, πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, πε­ρι­φε­ρεια­κός σύμ­βου­λος Δυτ. Ελ­λά­δας, Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αχα­ΐ­ας
8.Γε­ώρ­γα­κα Βάσω, κα­θη­γή­τρια, π. μέλος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­νί­ων
9.Γε­ωρ­γιά­δου Φω­τει­νή, δημ.υπάλ­λη­λος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Καλ­λι­θέ­ας
10 Γιαν­νού­λια Κα­τε­ρί­να, , γραμ­μα­τεία Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ  Νό­τιας Αθή­νας
11.Γκι­βί­σης Δη­μή­τρης, πρό­ε­δρος σω­μα­τεί­ου ερ­γα­ζο­μέ­νων δήμου Σκύ­ρου, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Σκύ­ρου
12.Γκου­ρά­ρος Ηλίας, γε­ω­πό­νος/αρ­χι­τέ­κτων το­πί­ου, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­λαν­δρί­ου
13.Γρη­γο­ριά­δου Λένα, φω­το­γρά­φος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ν. Σμύρ­νης
14. Δάνος Αν­δρέ­ας, αρ­χι­τέ­κτων, «Επι­τρο­πή Αγώνα για το Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Πάρκο Ελ­λη­νι­κού», ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ελ­λη­νι­κού
15. Δε­μέ­στι­χας Γρη­γό­ρης, γραμ­μα­τεία Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Α’ Αθή­νας
16. Δη­μο­πού­λου Μαρία, αρ­χι­τέ­κτων, Συ­σπεί­ρω­ση Αρι­στε­ρών Μη­χα­νι­κών , ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­λαν­δρί­ου
17.Δού­ρος Θε­ό­δω­ρος, μη­χα­νο­λό­γος μη­χα­νι­κός, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πύρ­γου
18. Επι­θυ­μιά­δου Μάνια, βιο­τέ­χνης, συ­ντο­νι­στι­κή επι­τρο­πή Β Α Ατ­τι­κής ενά­ντια στα διό­δια, Αντι­φα­σι­στι­κή Πρω­το­βου­λία και Αλ­λη­λεγ­γύη Διο­νύ­σου, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Διο­νύ­σου
19.Ζα­φει­ρά­του Μαρία, εκ­παι­δευ­τι­κός, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Π. Φα­λή­ρου
20.Ζα­χά­ρος Κώ­στας, ανα­πλη­ρω­τής κα­θη­γη­τής, Πα­νε­πι­στή­μιο Πα­τρών, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Καλ­λι­θέ­ας
21 .Θε­ο­δω­ρί­δης Νάσος, δι­κη­γό­ρος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αμπε­λο­κή­πων
22.Θε­ο­χά­ρης Θα­νά­σης, οδο­ντο­τε­χνί­της, «Επι­τρο­πή για τη διά­σω­ση της Οίτης», ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Π. Φα­λή­ρου
23. Ια­τρί­δου Μα­ρι­λέ­να, συντ. πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, «Πρω­το­βου­λία Πο­λι­τών για την Κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ», «Επι­τρο­πή Αγώνα για το Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Πάρκο    Ελ­λη­νι­κού», ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Π. Φα­λή­ρου
24. Ιω­αν­νί­δης Χρή­στος , ελαιο­χρω­μα­τι­στής , ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Καλ­λι­θέ­ας     
25.Κα­λαν­τζό­που­λος Γιώρ­γος, συντ. δημ. υπάλ­λη­λος, Συ­σπεί­ρω­ση Αρι­στε­ρών Μη­χα­νι­κών, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­λαν­δρί­ου
26.Κα­λο­γρί­δου Λιάνα, ελεύ­θε­ρος επαγ­γελ­μα­τί­ας, Πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κό Δί­κτυο Αθή­νας, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ζω­γρά­φου.
27. Κα­ρα­βί­τη Εύη, αρ­χι­τέ­κτων, Αντι­προ­σω­πεία ΣΑ­ΔΑΣ-ΠΕΑ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μη­χα­νι­κών
28.Κα­ρα­μά­νος Νίκος, αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νος, π. οργαν. υπεύ­θυ­νος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Κα­λά­μου Ατ­τι­κής, συ­ντο­νι­στι­κή επι­τρο­πή Β Α Ατ­τι­κής ενά­ντια στα διό­δια
29.Κα­ρά­μπε­λας Αν­δρέ­ας, διοι­κη­τι­κό συμ­βού­λιο ΕΜ­ΔΥ­ΔΑΣ Δυ­τι­κής Ελ­λά­δας , ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πά­τρας
30.Κα­ρα­ντώ­νη Βούλα, λο­γί­στρια, π. μέλος Συ­ντο­νι­στι­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­λαν­δρί­ου
31.Κα­σκα­ρί­δου Μαρία, χη­μι­κός-δια­τρο­φο­λό­γος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πο­λυ­κά­στρου
32 .Κα­σού­τσα Γιώτα, δη­μο­τι­κή σύμ­βου­λος , υπο­ψή­φια βου­λευ­τής ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Φω­κί­δας
33.Κα­τσο­ρί­δας Βαγ­γέ­λης, άνερ­γος,  ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πα­γκρα­τί­ου
34.Κα­τσο­ρί­δας Δη­μή­τρης, επιστ. συ­νερ­γά­της, αντι­πρό­ε­δρος ΔΣ Σω­μα­τεί­ου Ερ­γα­ζο­μέ­νων ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πο­λυ­γώ­νου
35.Κλώσ­σα Σοφία, αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νη, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Φω­κί­δας
36.Κόδος Τάσος,  δια­κο­σμη­τής , προ­σκεί­με­νος στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ
37.Κο­ζα­δί­νο­ςΜα­νώ­λης, «Αλ­λη­λεγ­γύη Γαλ­λία Ελ­λά­δα για την Υγεία» (SFGS), Ευρωπ. Επιτρ. Δι­καί­ου, Ηθι­κής ,Ψυ­χια­τρι­κής , ATTAC, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πα­ρι­σιού
38.Κόλ­λιας Γιώρ­γος, επι­στη­μο­νι­κός συ­νερ­γά­της -ΓΣΕΕ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πα­τη­σί­ων
39.Κο­ντο­γιαν­νο­πού­λου Γιάν­να, πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, συ­ντο­νί­στρια ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Με­λι­γα­λά, μέλος Ν.Ε. Μεσ­ση­νί­ας
40.Κο­ντό­που­λος Σπύ­ρος, αρ­χι­τέ­κτων, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Βάρης - Βού­λας - Βου­λιαγ­μέ­νης, μέλος Επι­τρο­πής Ευ­ρω­παϊ­κής Πο­λι­τι­κής και Επι­τρο­πής Χω­ρο­τα­ξί­ας
41.Κου­βαρ­δάς Κώ­στας, μη­χα­νο­λό­γος μη­χα­νι­κός, κα­θη­γη­τής, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εκ­παι­δευ­τι­κών
42.Κου­ρού­νη Ει­ρή­νη, εκ­παι­δευ­τι­κός, π. μέλος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ηλιού­πο­λης
43.Κρά­νος Λευ­τέ­ρης , αγρό­της, Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ιω­αν­νί­νων       
44.Κρη­τι­κός Μά­ριος, πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, αντι­πρό­ε­δρος Γε­νι­κού Συμ­βου­λί­ου ΑΔΕΔΥ,ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ηλιού­πο­λης
45.Κυ­ρού­ση Σταυ­ρού­λα, φυ­σι­κός, π. υπάλ­λη­λος Πο­λυ­τε­χνεί­ου Κρή­της, ανε­νερ­γό μέλος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­νί­ων
46.Λάιος Νίκος, πρό­ε­δρος σω­μα­τεί­ου ερ­γα­ζο­μέ­νων Κέ­ντρων Πρό­λη­ψης Φω­κί­δας, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Φω­κί­δας
47.Λε­κά­κης Ευ­θύ­μης, νο­μι­κός-οι­κο­νο­μο­λό­γος, π. μέλος Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­νί­ων.
48.Μα­λαν­δρε­νιώ­τη Λιάνα, κρι­τι­κός μου­σι­κής, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πα­γκρα­τί­ου
49.Μαρ­κε­ζί­νη Όλγα, συντ. δι­δακτ. προ­σω­πι­κού Πα­ντεί­ου, «Πρω­το­βου­λία Πο­λι­τών για την Κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ»
50.Με­γα­λιός Γιώρ­γος, μη­χα­νο­λό­γος μη­χα­νι­κός, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πο­λυ­γώ­νου
51.Μέγ­γος Πα­να­γιώ­της, δη­μο­τι­κός σύμ­βου­λος Δελ­φών, επι­κε­φα­λής δη­μο­τι­κής κί­νη­σης Πο­λί­τες στο προ­σκή­νιο
52.Μη­να­κά­κη Ρεγ­γί­να, οι­κο­νο­μο­λό­γος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Κυ­ψέ­λης  - πλ. Αμε­ρι­κής
53.Μου­τού­σης Μι­χά­λης,  PhD, ψυ­χί­α­τρος-ψυ­χο­θε­ρα­πευ­τής
54.Μπέ­γκα Άλεξ, αρ­χι­τέ­κτων, μέλος Αντι­προ­σω­πεί­ας ΣΑΔΑΣ και  ΤΕΕ Τμή­μα­τος Ηπεί­ρου, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ιω­αν­νί­νων
55.Μπε­λα­ντής Δη­μή­τρης, δι­κη­γό­ρος, δρ Συ­νταγ­μα­τι­κού Δι­καί­ου, μέλος Δ.Σ. ΔΣΑ,  «Πρω­το­βου­λία Πο­λι­τών για την Κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ», Κ.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ
56.Μπερή Μάρθα, συ­ντα­ξιού­χος
57. Μπί­θας Σπή­λιος, για­τρός ΙΚΑ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Εξαρ­χεί­ων
58. Μπό­λα­ρη Μαρία, π βου­λεύ­τρια, Κ.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ
59. Μπουρ­γά­νης Σω­τή­ρης, αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νος, συ­ντο­νι­στής ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ίου
60.Ντούζ­γος Κώ­στας, ΔΗ­ΠΕ­ΘΕ Λα­μί­ας
61. Ντου­ντου­νά­κης Μα­νώ­λης, μη­χα­νο­λό­γος μη­χα­νι­κός, π.μέλος Σ.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Κρή­της, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­νί­ων
62.Οι­κο­νό­μου Ου­ρα­νία,  αρ­χι­τέ­κτων,  Αντι­προ­σω­πεία  ΣΑΔΑΣ - ΠΕΑ
63.Ορ­φα­νός Δη­μή­τρης, συντ. μη­χα­νο­λό­γος μη­χα­νι­κός, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αγίας Πα­ρα­σκευ­ής
64.Πα­να­γιω­τα­κό­που­λος Δη­μή­τρης, δά­σκα­λος, αντι­πρό­ε­δρος συλ­λό­γων δα­σκά­λων Δυτ. Ατ­τι­κής
65.Πα­πα­γιαν­νο­πού­λου Σύλλα, ιδ. υπάλ­λη­λος, Πα­γκρή­τιο Δί­κτυο κατά των ΒΑΠΕ, Ελ­λη­νι­κό Δί­κτυο Φίλων της Φύσης, Ένωση Αγρο­του­ρι­σμού Κρή­της ,ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Φαι­στού
66.Πα­πα­δη­μη­τρί­ου Γιάν­νης,νο­μι­κός,  γραμ­μα­τεία τμή­μα­τος οι­κο­λο­γί­ας - πε­ρι­βάλ­λο­ντος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ιω­αν­νί­νων
67. Πα­πα­δο­που­λος Μέ­ναν­δρος, ει­κα­στι­κός ,μέλος ΠΕΚΑ και Ει­κα­στι­κού Επι­με­λη­τη­ρί­ου
68.Πα­πα­θα­να­σί­ου Δη­μή­τρης, δι­κη­γό­ρος , δη­μο­τι­κός σύμ­βου­λος Τρικ­καί­ων, επι­κε­φα­λής της δη­μο­τι­κής πα­ρά­τα­ξης «Φυ­σά­ει κό­ντρα για την ανα­τρο­πή»
69.Πι­κιώ­νης Δη­μή­τρης , πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Κω
70.Πορ­τά­λιου Ελένη, πα­νε­πι­στη­μια­κός, «Πρω­το­βου­λία Πο­λι­τών για την Κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ», «Επι­τρο­πή Αγώνα για το Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Πάρκο Ελ­λη­νι­κού», Κ.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ
71. Πρασ­σάς Γιώρ­γος , χη­μι­κός μη­χα­νι­κός, Δ.Σ. ΕΜ­ΔΥ­ΔΑΣ Δυτ. Ελ­λά­δας
72.Ρήγος Γιάν­νης, μη­χα­νο­λό­γος μη­χα­νι­κός, Συ­σπεί­ρω­ση Αρι­στε­ρών Μη­χα­νι­κών, π. μέλος Συ­ντο­νι­στι­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αγίας Πα­ρα­σκευ­ής
73.Σα­μπα­νο­πού­λου Λίλα, αρ­χαιο­λό­γος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Κέ­ντρου Θεσ­σα­λο­νί­κης
74.Σια­τερ­λή Βέρα, ει­κα­στι­κός, ομάδα  ΩΡΑ ει­κα­στι­κών, φε­μι­νι­στι­κό κί­νη­μα, Πρω­το­βου­λία Κα­τοί­κων Εξαρ­χεί­ων, κλα­δι­κή ει­κα­στι­κών ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ
75.Σκού­μπη Βίκυ, αρ­χι­συ­ντά­κτρια του πε­ριο­δι­κού «αλη­thεια»
76.Σούν­διας Γιώρ­γος,  τε­χνο­λό­γος  βα­φέ­ας  κλω­στου­φα­ντουρ­γός
77.Σούρ­λας Σπύ­ρος, ψυ­χί­α­τρος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χο­λαρ­γού-Πα­πά­γου
78.Σου­ρού­νης Αν­δρέ­ας, πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, αντι­πρό­ε­δρος ΠΟ ΕΜ­ΔΥ­ΔΑΣ, μέλος Αντι­προ­σω­πεί­ας ΤΕΕ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πά­τρας
79.Σπα­νού­δη Δέ­σποι­να,  Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ  Βοιω­τί­ας και συ­ντο­νι­στι­κό τμή­μα­τος πε­ρι­βάλ­λο­ντος-οι­κο­λο­γί­ας ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ,
80.Τζα­νε­τά­κου Κική, αγρό­τισ­σα, κι­νή­μα­τα : κατά των ΒΑΠΕ Λα­κω­νί­ας, κατά της Ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης των Υδά­τι­νων Πόρων Περιφ. Πε­λο­πον­νή­σου και Πα­ρα­λί­ων Λα­κω­νί­ας, Αλ­λη­λεγ­γύη για Όλους, μέλος ΠΕΡΙ.ΠΟΛ. Μάνης, συ­ντο­νι­στι­κό ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αν. Μάνης μέχρι 2013
81.Τζά­ρας Αλέ­ξαν­δρος , πτυχ. Κοι­νω­νι­κής Πο­λι­τι­κής Πα­ντεί­ου, φοι­τη­τής Νο­μι­κής, νε­ο­λαία ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ
82.Τζά­ρας Νίκος , δι­κη­γό­ρος, επι­τρο­πή κατά της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης αε­ρο­δρο­μί­ου Χα­νί­ων, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­νί­ων
83.Τό­τσι­κας Πάνος , αρ­χι­τέ­κτων, , «Πρω­το­βου­λία Πο­λι­τών για την Κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ», «Επι­τρο­πή Αγώνα για το Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Πάρκο Ελ­λη­νι­κού»,
84.Φλω­ρά­κης Γιάν­νης, δη­μο­σιο­γρά­φος, π. μέλος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Παλ­λή­νης
85. Χα­τζηαρ­γυ­ρού Έρση, ει­κα­στι­κός, ομάδα  ΩΡΑ ει­κα­στι­κών,  κλα­δι­κή ει­κα­στι­κών ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, Κ.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ
86. Χρυ­σο­βι­τσά­νου Αγ­γέ­λα, γλύ­πτρια, π.  μέλος ΕΕΤΕ ,π. μέλος ΔΣ Συλ­λό­γου Γλυ­πτών, ομάδα  ΩΡΑ ει­κα­στι­κών, κλα­δι­κή ει­κα­στι­κών ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ